Zeynel AYDIN - Anadolu'da Yaylacılık
Anadolu coğrafyasında yaylacılık kültürü, mazisi bin yıldan daha fazla bir geçmişe uzanan ve büyük oranda göçebe hayat tarzından beslenen, üretim odaklı bir yaşam kültürüdür. Anadolu’yu mekân edinmeden çok daha önce başlayan bir alışkanlıkla, yaşamını yaylak ve kışlak diye ikiye ayıran Anadolu insanı, bu özelliğinden dolayı doğa ile uyumlu ve barış içinde bir yaşama geleneğine de sahiptir…
Göçer konar toplum alışkanlığı içinde, hayvancılık yaparak ekmek derdine çözüm bulan bu yapı, otlakların yeşilliğini koruyarak bolca bulunan yüksek rakımlı yerleşkeleri yaylak edinmiştir. Yaylak; hayvanların otladığı, eski deyişle yayıldığı otlak alanlardır.
Yayla da; hayvanların taban yerlerdeki meralarda otlatıldıktan sonra, yaz aylarında otlatılmak üzere gidilen, sulak ve otun bolca bulunduğu yüksek rakımlı meralarda kurulan geçici, mevsimsel yerleşkelerdir… Yani yaz merasıdır. Göçer konar yaşam içinde kendine yer bulan yaylacılık, kendine has özellikleri ile giyim kuşamdan beslenmeye kadar uzanan bir dizi farklı alışkanlıkları da içinde barındıran, hayvanlarıyla birlikte çevrimsel yer değiştirmeye dayalı, biri yüksek, öteki alçak yerlerde kurulmuş iki yerleşim arasında yarı göçebelik niteliğindeki kırsal yaşam biçimidir…
Çocuk yıllarımdan zihnimde izleri kalan bu yaşam tarzının, yıllar sonra izlerini kovalamaya başlayarak, belgeleme çabası içinde olduğum günlerde gördüklerimle, bugünlerde karşıma çıkan yayla ve yaylacılık alışkanlığının benzeştiği, örtüştüğü çok az ortak nokta var.
Bu y azının tam metnine https://www.izmirfotografakademisi.com/yazi/anadolu-da-yaylacilik ulaşabilirsiniz